Szkoła neuronów Marka Kaczmarzyka krążyła swego czasu w mojej pracy z rąk do rąk. Towarzyszyły temu same polecenia i superlatywy, zatem postanowiłam się jej przyjrzeć. Książka liczy sobie niespełna 200 stron, zatem nawet gdyby nie była to najciekawsza lektura pod słońcem, nie powinna trwać zbyt długo, prawda? Prawda?!
O czym ona w ogóle jest?
Opis wydawcy obiecywał pozycję, która dotyczy komunikowania się głównie z nastolatkiem. Czy to pozycja skierowana wyłącznie do rodziców? Nie sądzę. Zresztą, zapowiedź tematyki według mnie sugeruje dość szerokie grono odbiorców, więc z pewnością nie zawęziłabym jej aż tak drastycznie. Autor z wykształcenia jest biologiem i właśnie ta dziedzina stanowiła solidny trzon całej pozycji. Zrozumienie działania mózgu, sieci neuronów i generalnie ludzkiego organizmu ma pomóc szerzej spojrzeć na kształtujące się umysły nastolatków. Pomysł dobry, natomiast wykonanie według mnie nie do końca.
Tematyczne dysproporcje
W mojej opinii zbyt dużo jest w tej książce biologii w stosunku do relatywnie małej ilości treści z psychologii, socjologii i szeroko pojętej komunikacji, których oczekiwałam po opisie. Szkoła neuronów to naprawdę dość skondensowana pozycja, a mimo to czytałam ją bardzo długo. Dlaczego? Niezbyt chętnie po nią sięgałam, bo podczas lektury się zwyczajnie męczyłam. Nie wyniosłam jej zbyt wiele, choć jednocześnie nie była obszerna, więc być może nie zmarnowałam zbyt wiele swojego czasu.
Czy mogę coś polecić zamiast tej książki? Oczywiście, że mogę. Oprócz absolutnego klasyka – Inteligencji emocjonalnej lub Inteligencji społecznej Daniela Golemana będzie to chociażby poradnik, o którym pisałam już tutaj na blogu. Sprawdź moją recenzję!
Moja ocena: ★★★★☆☆☆☆☆☆
Marek Kaczmarzyk Szkoła neuronów
Jeśli chcesz wesprzeć moją działalność na blogu, postaw mi wirtualną kawę. Przecież wiadomo, że kawa i książki to duet doskonały. Dziękuję za Twoje wsparcie!
